Strona:
Źródło tekstu:
s. 19, t. 441-455
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 454
Umiejscowienie akcentu w Wf (→Wa,Wn1→Wn2) pomiędzy nutami oktawy fis1-fis2 jest niemal na pewno konsekwencją zapisu pierwszej grupy szesnastek l.r. na górnej pięciolinii (w Wn3 znak umieszczono pomiędzy pięcioliniami). Dlatego w tekście głównym umieszczamy akcent pod oktawą, jak w poprzednim takcie. Odwrócenie znaku jest zapewne pomyłką sztycharza Wf, co w ten sposób zinterpretowano już w Wn i Wa.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wn1, Wn2, Wf1, WfD, WfH, WfJ, WfS, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, Atut, Wn2a, WfFo