t. 390
W źródłach nie ma pod znakiem obiegnika, jednak "poprzeczka" widoczna w znaku Wf – – bywała używana do zaznaczenia, że dolną nutę obiegnika należy podwyższyć (patrz np. Nokturn H op. 62 nr 1, t. 12, w którym Chopin w jednym z autografów zapisał obiegnik znakiem , a w innym wypisał drobnymi nutkami, z których dolna jest podwyższona). Zwraca również uwagę, że znak w Wf jest odwrócony, co może sugerować nienaturalną w tym kontekście kolejność zamiennych nut (najpierw dolna, potem górna). Notacji tej, zapewne przypadkowej, nie powtórzono ani w Wn, ani w Wa. W tekście głównym podajemy ogólnie przyjętą pisownię, odpowiadającą najbardziej prawdopodobnemu wykonaniu obiegnika.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Ozdobniki