![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 5, t. 160-178
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
![](/build/images/x_button.png)
![]() |
![]() |
!!! miniat: 2. miara, tylko górna 5-linia. TGTU |
![]() |
![]() |
4 szesnastki w Wn bez pierwszej = e2-d2-cis2-d2 |
Notacja Wn może być adiustacją lub wersją pierwotną, skorygowaną w ostatniej fazie retuszów Wf (→Wa). W zbliżonych kontekstach Chopin stosował zarówno pisownię z wypisaną pierwszą nutą ozdobnika, jak i bez, używał też – czasem wymiennie – i drobnych ósemek, i szesnastek (por. Koncert f op. 21, cz. II, t. 33 i 82 oraz t. 20 i 88). Obie pisownie mogłyby więc być autentyczne, choć w jednym z wymienionych przykładów (t. 33) wydawca zmienił ósemki na szesnastki. Patrz też t. 523.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia:
notacja: Ozdobniki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wn1, Wn2, Wf1, WfD, WfH, WfJ, WfS, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, Atut, Wn2a, WfFo