mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 357-358

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki Wf

!!!   miniat: t. 357 i pół 358, tylko górna 5-linia, półnutę cis1 przenieść na górną.                  Pierwszy łuk tylko do ćwierćnuty h1-h2, drugi na resztą oktaw t. 357

Łuki Wn1 (→Wn2) i Wa

war. 11 + dwa łuki 358 (po 2 nuty, pr. i l.r.)

Łuki Wn3

pierwszy jak TGTU, drugi tylko do końca 357 + 2 łuki jak war. 22

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU
..

Łuki Wf są wyraźnie niedokładne i niekompletne. Zarówno rozpoczęcie nowego łuku od oktawy ais1-ais2, jak i brak łuku w 1. połowie t. 358 są sprzeczne z budową motywów, podkreśloną sposobem powiązania nut i instrumentacją. Łuki nad końcówką motywu w t. 358 dodano już w Wn i Wa, ale podział łuku w t. 357 przesunięto tylko w Wn3. W tekście głównym korygujemy zakresy łuków zgodnie z ukształtowaniem motywów. Patrz też t. 359-360.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 390

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf

!!!   miniat: nic.                    EZnieU

 w Wn i Wa

EZnieU

 z  proponowany przez redakcję

EZTU
..

W źródłach nie ma  pod znakiem obiegnika, jednak "poprzeczka" widoczna w znaku Wf –  – bywała używana do zaznaczenia, że dolną nutę obiegnika należy podwyższyć (patrz np. Nokturn H op. 62 nr 1, t. 12, w którym Chopin w jednym z autografów zapisał obiegnik znakiem , a w innym wypisał drobnymi nutkami, z których dolna jest podwyższona). Zwraca również uwagę, że znak w Wf jest odwrócony, co może sugerować nienaturalną w tym kontekście kolejność zamiennych nut (najpierw dolna, potem górna). Notacji tej, zapewne przypadkowej, nie powtórzono ani w Wn, ani w Wa. W tekście głównym podajemy ogólnie przyjętą pisownię, odpowiadającą najbardziej prawdopodobnemu wykonaniu obiegnika.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 398

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 pod e2 w źródłach

!!!   miniat: 5. grupa, tylko górna 5-linia.              TGTU

 pod dis2, alternatywna propozycja redakcji

jak w opisie
..

Opatrzenie znakiem  nuty, niebędącej punktem kulminacyjnym czy zwrotnym ani w żaden sposób niepodkreślonej rytmicznie (np. mocna część taktu, synkopa), jest w muzyce Chopina niespotykane. Można więc podejrzewać błędne przydzielenie wskazówki do niewłaściwej nuty. Naturalną kandydatką na nutę, którą Chopin przypuszczalnie chciał zaakcentować, jest dis2, będące punktem zwrotnym melodii i wyodrębnione rytmicznie następującym po nim oddechem. Z tego względu proponujemy korygujące ewentualną niedokładność przesunięcie  o jedną nutę wstecz.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 405-407

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W t. 405 i 407 w Wf nie ma kasowników obni­żających fis na f. Te oczywiste niedokładności poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 408-409

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: jak w U;              Tu 408 łuk nad 5 ostatnimi szesnastkami, 409 nic

Łuki w Wa

408 jak war. 11; 409 jak TGTU, tylko bez nawiasu

Kropki i łuki w Wn3

jak w pr.r. = kropki nad gisami, łuki nad resztą

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU
..

Łuk Wf (→Wn1→Wn2) jest z pewnością niedokładny, ale dowodzi – wraz z innymi łukami l.r. w analogicznych taktach – że Chopin nie zamierzał pomijać łuków w partii l.r. Z tego względu w tekście głównym proponujemy w obu taktach łuki wzorowane na łuku pr.r. w t. 409. W Wa uzupełniono jedynie łuk w t. 409, natomiast w Wn3 wprowadzono nieautentyczną artykulację – kropki staccato i łuki – jak w partii pr.r. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn