Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 81
- Następna »
t. 36-38
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W t. 36 i 38 Atut ma jedynie krzyżyki podwyższające g na gis. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wf tylko w t. 36. W Wn i Wa krzyżyki dodano także w t. 38. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf |
||||||
t. 36
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Atut (→Wf) nie ma obniżającego fis2 na f2. Oczywistą niedokładność poprawiono w pozostałych wydaniach. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf |
||||||
t. 36
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Łuk Wf (→Wn1→Wn2) jest postawiony niestarannie – początek łuku umieszczony jest na wysokości górnego głosu, ale wypada nad 2. ósemką taktu. Za tekst tych wydań przyjmujemy najprostsze odczytanie, od ósemki h1. Wersję tę zadiustowano zarówno w Wa, jak i w Wn3, w tym ostatnim zgodnie z Atut. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||
t. 39
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Notacja Atut może być myląca – między kropkami staccato pozostał delikatny ślad atramentu po przeniesieniu pióra, który sztycharz Wf uznał za łuk. Adiustację w Wn3 przeprowadzono zapewne na podstawie analogii z następnymi taktami. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||
t. 39-40
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Łuk Atut, obejmujący pierwotnie tylko 4 ósemki (jak w następnych taktach) był prawdopodobnie przedłużany. Zdaniem redakcji, nie jest jednak pewne, czy krótka, zygzakowata linia została dopisana celowo – w ten sposób mógłby wyglądać ślad po niezamierzonym dotknięciu pióra. Możliwe również, że Chopin chciał przedłużyć ten łuk, jednak zawahał się pisząc i ostatecznie zrezygnował z dłuższych łuków – żaden z dalszych łuków nad podobnymi motywami nie został przecież przedłużony. Przekonani, że wszystkie motywy w t. 39-44 powinny być wykonane w podobny sposób, w tekście głównym proponujemy nieprzedłużony łuk. Rozwiązanie to przyjęto także w Wn3, przypuszczalnie na podstawie porównania z następnymi taktami. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 81
- Następna »