Atut
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 650

pr.r. w Wf

!!!   miniat: ta co 649.          EZnieU

​​​​​​​dla obu rąk w Wn1 (→Wn2) i Wa

EZnieU1

Dłuższe  ​​​​​​​w Wn3

EZnieU2

Akcent długi dla obu rąk proponowany przez redakcję

EZTU

W wyniku porównania oznaczeń Wf w t. 646 i 648-650, interpretujemy znak ​​​​​​​w tym takcie jako akcent długi, odnoszący się do obu rąk. Znak umieszczono niżej także w Wn i Wa. Rozciągnięcie znaku w Wn3 to efekt działań adiustatora, który nie domyślając się akcentującego charakteru tego znaku, widział w nim jedynie diminuendo i przypuszczalnie chciał je dokładniej dopasować do opadającej części pasażu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Umiejscowienie oznaczeń, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.