op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. I
W Wf nie ma znaków chromatycznych przed 7. szesnastką l.r. w t. 482 i przedostatnią szesnastką pr.r. w t. 483 i 484. Nuty te należałoby więc odczytywać jako f i f1, co zakłócałoby regularność figuracji, niewątpliwie tu przez Chopina zamierzoną. Dwa pierwsze przeoczenia poprawiono w Wn i – prawdopodobnie na tej podstawie – w Wa2 (→Wa3). Błąd w t. 484 pozostał niepoprawiony we wszystkich wydaniach.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość
