|
!!! miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia. Tu dwie beleczki szesnastkowe, dla a1 i a2 |
|
|
Ósemki w Wn3 TGTU = puste |
Porównanie z wszystkimi analogicznymi pasażami (t. 410, 414 i 434) sugeruje, że notacja większości źródeł jest tu pomyłkowa – sztycharz Wf mógł np. zasugerować się parami nut w t. 440 i dalszych. Z drugiej strony, ze względu na następujący zaraz po a1(2) podkład 1. palca zapis źródłowy jest z pianistycznego punktu widzenia bardziej uzasadniony w tym takcie niż w pozostałych. Mimo to, wydaje się mało prawdopodobne, by Chopinowi zależało na uogólnieniu tej pisowni na poprzednie takty. W tej sytuacji, ponieważ różnicowanie notacji mogłoby niepotrzebnie sugerować odmienne wykonanie, w tekście głównym proponujemy zapis zgodny z analogicznymi miejscami. Ujednolicenie to wprowadzono już w Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Rytm