Wf1
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 419-423

Pojedyncze ósemki w źródłach

!!!   miniat: 2. figura 419, tylko górna 5-linia.              Tu 419 EZnieU + 421, 2. figura 423 analogicznie + 423 3. figura EZnieU

Pary nut proponowane przez redakcję

EZTU 419 + TGTU 421 i 423

Notacja źródeł, w której wydzielona i przedłużona jest tylko 2. szesnastka czteronutowej figury, pojawia się w tego typu kontekście kilkakrotnie – 2. figura w t. 419 i 421, 2. i 3. figura w t. 423 oraz obie figury w t. 442-443. Pod względem wartości rytmicznych zapis ten w zasadzie nie różni się od notacji użytej w pozostałych figurach, jednak mniej dokładnie pokazuje wewnętrzny głos. Trudno więc przypuszczać, by Chopin celowo zachował obie pisownie – zdaniem redakcji, notacja ta jest wersją pierwotną, pozostawioną przez nieuwagę, dlatego w tekście głównym podajemy bardziej precyzyjną pisownię pozostałych figur. Por. podobne figury w Etiudzie cis op. 10 nr 4, t. 3-11.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.