Atut
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 319

Akcent na a2 w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.                akcent pod a2 ( ost. 16-ka 2. miary) zamiast w lewej nad septymą 

Akcent w l.r. w Wn3

TGTU

Zdaniem redakcji, umiejscowienie akcentu pod szesnastką a2 nie tłumaczy się od strony muzycznej i jest przypuszczalnie pomyłką sztycharza Wf, który postawił znak o szesnastkę za wcześnie. W tekście głównym przesuwamy akcent nad ćwierćnutę l.r., która sądząc z dwóch następnych, podobnych taktów, powinna być zaakcentowana. Taką interpretację tego znaku przyjęto również w Wn3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Österreichische Nationalbibliothek, Wiedeń