Atut
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 185

Akord w źródłach (3 nuty)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, bez pedału.            Tu pusta klisza 

Alternatywna propozycja redakcji (4 nuty)

dodatkowe h (główka)

Akord na ostatniej mierze ma w źródłach trzy dźwięki w t. 185, a cztery w analogicznym t. 540. Zdaniem redakcji, nie daje to jednak pewności, czy Chopin rzeczywiście chciał zróżnicować ten szczegół. Obie wersje dobrze brzmią, kompozytor mógł więc się wahać przy wyborze jednej z nich. To z kolei mogło spowodować kreślenia utrudniające odczytanie [A] lub przypadkowe pominięcie korekty jednego z tych miejsc, co dość często się Chopinowi zdarzało (por. np. Sonatę b op. 35, cz. II, t. 10-11 lub Mazurek g op. 24 nr 1, t. 26-27). W tej sytuacji proponujemy jako dopuszczalny wariant wersję czterodźwiękową tego akordu, umożliwiającą wykonanie w obu miejscach jednakowego tekstu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Österreichische Nationalbibliothek, Wiedeń