Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 6, t. 62-77
s. 1, t. 1-13
s. 2, t. 14-25
s. 3, t. 26-37
s. 4, t. 38-48
s. 5, t. 49-61
s. 6, t. 62-77
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 70

Dolny łuk A, interpretacja kontekstowa

Wn (→WfWa)

Propozycja redakcji bez dolnego łuku

W A pod figurą szesnastkową w 2. połowie taktu znajduje się łuk, obejmujący 5 lub 6 szesnastek. Łuk ten mógł też łączyć półnutę des2 dolnego głosu c2 na początku następnego taktu. Zdaniem redakcji jest jednak bardziej prawdopodobne, że dotyczył on górnego głosu i stracił rację bytu po dopisaniu wyżej nowego łuku, biegnącego nad całym motywem aż do ćwierćnuty as2 w t. 71. W wydaniach łukiem objęto 6 szesnastek.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

notacja: Łuki