Strona:
Źródło tekstu:
s. 4, t. 38-48
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 39
Akcent A jest wyraźnie krótszy od pierwszego znaku w tym takcie. Mimo to w Wn oba znaki niemal się nie różnią – oba mają postać krótkich widełek i wyglądają jak akcenty długie. W Wf drugi znak pominięto, a w Wa brak ten uzupełniono zwykłym akcentem. Zbieżność wersji Wa z notacją A trzeba jednak uznać za szczęśliwy przypadek, gdyż wydanie to z całą pewnością nie miało dostępu do rękopisu.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki