Dodajemy przeoczony prawdopodobnie przez Chopina 
podwyższający f2 na fis2, za czym przemawiają następujące argumenty:
-
panująca tonacja A-dur; w tego typu sytuacjach pomijanie części przygodnych znaków chromatycznych, niezbędnych dla zgodnej z prawidłami notacji jest w rękopisach Chopina regułą (por. np. Impromptu As op. 29, t. 48; w Preludium As op. 28 nr 17, w t. 19 w żadnym ze źródeł związanych z publikacją nie ma podwyższającego f1 na fis1, o pomyłce kompozytora świadczy jednak znak zapisany w kopii wcześniejszej redakcji utworu).
- rola tego 3,5-taktowego fragmentu A-dur w przygotowaniu tonacji cis-moll w t. 38; użycie obniżonego VI stopnia skali zmąciłoby – jak się wydaje, przedwcześnie – koloryt harmoniczny.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji