Dla oznaczenia nieregularnej grupy rytmicznej Chopin najczęściej używał cyfry i łuku. Pisząc – z reguły później – łuki artykulacyjno-frazowe, rozmaicie traktował te już zastane łuki "rytmiczne":
- nie uwzględniał ich jako oznaczenia interpretacyjnego, dodając inne, najczęściej znacznie dłuższe łuki. Grupa nieregularna była w tej sytuacji objęta dwoma łukami różnej długości;
- akceptował je jako część łukowania artykulacyjno-frazowego, dodając inne łuki przed lub po łuku "rytmicznym"; z tego rodzaju sytuacją kilkakrotnie mamy do czynienia w tym Nokturnie, por. łuki nad triolami w t. 11 i 12;
- zastępował je łukami artykulacyjno-frazowymi, np. modyfikując ich zasięg, co automatycznie zmieniało ich funkcję – por. t. 15 Nokturnu.
Redakcja uważa, iż wpis w WfJ kwalifikuje się do tej ostatniej kategorii.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji, Dopiski WfJ
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji