op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur
|
|
|
|
Pochód dwudźwięków, rozpoczynający się trzydziestodwójką ges2-es3, został przez Chopina w A precyzyjnie podzielony na dwa motywy za pomocą łuków i widełek dynamicznych. W Wn notacja ta uległa zniekształceniu, przez co moment podziału przesunął się – wbrew strukturze melodycznej – na początek 2. połowy taktu. Błędną notację odtworzono w Wf, jednak początek znaku 
odbity jest niewyraźnie, tak iż w Wa (opartym na Wf) widełki rozpoczynają się – zgodnie z A – pod 2. szesnastką. Trudno rozstrzygnąć, czy notacja Wf wynika z usterki druku, czy niedoskonale przeprowadzonej korekty początku tego znaku.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Autentyczne korekty Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji