t. 22

 

 

 

 

 

Połączenie łuków i określenia sempre legatiss., którego Chopin użył w A, jest jednym z jego sposobów na oznaczenie "legato harmonicznego" – przetrzymywania palcami składników harmonii. Pominięcie w Wn1 określenia słownego znacznie utrudniło domyślenie się właściwego sposobu wykonania (łuki, które pozostały, obowiązują i tak w niemal całym Nokturnie na mocy podanych na wzór łuków w t. 1). Korygując Wf, Chopin zapewne zauważył ten fakt i zmienił oznaczenia na wyraźniej sugerujące specjalny rodzaj wykonania w tym i kilku następnych taktach. Zwraca przy tym uwagę fakt usunięcia łuków, które przecież występowały w A. Zdaniem redakcji wynika to stąd, iż – zwłaszcza w t. 22 – "legato harmoniczne" realizowane jest przez przetrzymanie nut w połowie taktu, co kłóci się z rozdzielonymi w tym miejscu łukami:  (w razie niewystarczającej rozpiętości ręki przetrzymanie nuty es1 można pominąć lub zrealizować pr.r.).

W Wn2 przywrócono wersję A, zgodnie z kierunkiem przeprowadzonej w tym nakładzie adiustacji. Podobnie, notację Wa3 uzupełniono o łuki występujące w Wn. Żadna z tych zmian nie może pochodzić od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Określenia słowne

Powrót do adnotacji