op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur
Początek łuku A wypada nad pierwszą z drobnych ósemek, ale swoim oddaleniem sugeruje szerszy zamach pióra i, co za tym idzie, większy zasięg. Koniec łuku dość wyraźnie wykracza poza grupę ozdobną i wskazuje na 1. z szesnastek, c2. Interpretacja ta znajduje potwierdzenie w łukowaniu analogicznej figury w t. 32.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji