Bardzo trudno rozstrzygnąć, jaka była intencja Chopina odnośnie do łuku, rozpoczynającego się w A nad ges3. Rysują się następujące możliwości:
- Notacja łuku odpowiada zamysłowi Chopina. Byłby to przykład łuku-tenuto, jaki widzimy np. w Balladzie g op. 23, t. 87 i 88. Tę, zdaniem redakcji, mniej prawdopodobną możliwość przedstawiamy w wariancie "transkrypcja".
- Łuk miał prowadzić do akordu na 4. ósemce taktu, podobnie jak widoczny w skreślonym fragmencie następny łuk łączył 5. i 6. ósemkę. Nie jest przy tym jasne, czy dokonując poprawek, Chopin chciał łuk zachować, ale zapomniał go odpowiednio przedłużyć, czy przeciwnie – znak pozostał nieskreślony w wyniku nieuwagi kompozytora. Obie te możliwości staramy się uwzględnić w wariancie "redakcja", podając łuk w nawiasie.
Bez względu na to, w jaki sposób zinterpretujemy A, omawiany łuk nie występuje w żadnym z wydań, z których jedno – Wn – mogło być, a drugie – Wf – na pewno było korygowane przez Chopina. Dlatego też, biorąc pod uwagę niejednoznaczność zapisu A, w tekście głównym nie uwzględniamy tego łuku.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji