Notacja A jest niejasna: znak napisany po 
wygląda jak akcent długi, jednak wskutek bardzo niedokładnego rozmieszczenia nut pr.r. sięga swym prawym końcem aż do 5. szesnastki. W tej sytuacji nie dziwi, że w Wn (→Wf→Wa) odczytano znak jako 
.
Przeciwko powiązaniu długości i sensu omawianego znaku z zapisanymi nad nim w A szesnastkami przemawiają kombinacje i niewątpliwych akcentów występujące w sąsiednich t. 42 i 44, zwłaszcza w bliźniaczo podobnym t. 42, gdzie akcent jest tylko nieco krótszy od omawianego.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji