T. 176-181 zawierają trójczłonową, opadającą progresję. Powtórzenia schematu są w zasadzie dokładne, jeśli nie liczyć trzy- i dwunutowych nieregularności na początku i końcu tego odcinka. Jednakże dla zachowania zupełnej ścisłości 4. szesnastka t. 178 powinna brzmieć c2, jako odpowiednik d2 w t. 176 i b1 w t. 180, co nasuwa podejrzenie błędu tercjowego. W tekście głównym pozostawiamy jednak wersję źródeł, gdyż drobne nieregularności w przebiegu progresji nie należą w dziełach Chopina do rzadkości, a brak [A] nie pozwala na potwierdzenie ewentualnej pomyłki.
Przed omawianą nutą dodajemy w tekście głównym ostrzegawczy 
. Znak dodano także w Wn2.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia:
notacja: Wysokość