op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 16, Rondo Es-dur
T. 176-181 zawierają trójczłonową, opadającą progresję. Powtórzenia schematu są w zasadzie dokładne, jeśli nie liczyć trzy- i dwunutowych nieregularności na początku i końcu tego odcinka. Jednakże dla zachowania zupełnej ścisłości 4. szesnastka t. 178 powinna brzmieć c2, jako odpowiednik d2 w t. 176 i b1 w t. 180, co nasuwa podejrzenie błędu tercjowego. W tekście głównym pozostawiamy jednak wersję źródeł, gdyż drobne nieregularności w przebiegu progresji nie należą w dziełach Chopina do rzadkości, a brak [A] nie pozwala na potwierdzenie ewentualnej pomyłki.
Przed omawianą nutą dodajemy w tekście głównym ostrzegawczy 
. Znak dodano także w Wn2.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne
notacja: Wysokość
