op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 16, Rondo Es-dur
Na pierwszy rzut oka łuk l.r. wydaje się w Wf niedokładny, gdyż umieszczony jest nad górnym głosem, a rozpoczyna się pomiędzy 2. a 3. ćwierćnutą tego głosu. Nie dziwi więc zgodne działanie sztycharzy (adiustatorów?) Wn i Wa, którzy początek łuku umieścili ósemkę wcześniej, zgodnie z łukiem pr.r. Jednak przy powtórzeniu tej frazy 2 takty dalej, łuk l.r. również rozpoczyna się od 4. ósemki taktu, co sugeruje, że taka właśnie mogła być intencja Chopina. Łuk dotyczyłby tym samym nie tylko górnego głosu, ale podkreślał również postęp dolnego, rozpoczynający się zwrotem b-c1-d1-es1. Tego typu notację spotykamy niekiedy w autografach Chopina, np. w . Biorąc to pod uwagę w tekście głównym podajemy wersję Wf.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji