Wa2
porównaj
|
!!! miniat: jw. EZTU = łuk na dwóch linijkach (t. 120 i 121) |
|
|
2 łuki w Wa EZnieU |
Różnicę łukowania pomiędzy Wa a Wf (→Wn) można wytłumaczyć na dwa podstawowe sposoby:
- wersja Wa to wersja pierwotna, skorygowana później w przedostatniej fazie korekt Wf. W tym scenariuszu obie wersje – pomijając ewentualne drobne niedokładności – są autentyczne, a zmiana miała prawdopodobnie na celu wskazanie, że t. 121, mimo wyraźnej, rytmicznej analogii do t. 120, niesie inne przesłanie emocjonalne;
- wersja Wa to efekt adiustacji, upodabniającej t. 121 do t. 123, przy założeniu, że łuk nad t. 120-121, zacierający wyrazistość zestawienia ósemki staccato i rozpoczynającej nową myśl, synkopowanej, akcentowanej ćwierćnuty, jest błędny. Założenie to może, ale nie musi być prawdziwe, gdyż jak wspomniano, wersję Wf można uważać za subtelną, współgrającą z przebiegiem harmonicznym modyfikację wyrazową opisanego zestawienia.
Widać, że mimo nie całkiem klarownej sytuacji źródłowej, ciągły łuk Wf musi być uznany za wersję podstawową, zaś wersji Wa przypada rola wariantu niepewnej autentyczności.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Łuki