op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 22, Polonez
Pod przenośnikiem oktawowym nie ma w Wf (→Wn1) ani jednego znaku chromatycznego. Oczywistą niedokładność – wcześniejsze bemole przed des2 i ges2 uważano za wystarczające – poprawiono w Wa i – częściowo – w Wn2 (→Wn3), w którym dodano tylko 
przed ges3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość
