Wa2
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 136-137

Brak oznaczeń w Wf

!!!   miniat: te 3 seksty, Corel, tylko górna 5-linia.           Tu akcent 137 bliżej nuty (niżej) 

Kropka staccato w Wn

Kropka nad a2-f3, akcent nad 2. sekstą niżej, ajk war_11

Łuk i klinik w Wa

Łuk od 32ki do 1. ósemki + klinik nad końcem łuku (nad 1. ósemką) + akcent jak war_11

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU = łuk w nawiasie + akcent nad łukiem

Brak łuku nad trzynutowym motywem to niemal na pewno przeoczenie – odpowiednie łuki znajdują się w trzech poprzednich analogicznych miejscach (t. 133-136), a prawdopodobną przyczyną pominięcia łuku mogło być przejście w Wf do nowej linii, którą rozpoczyna t. 137. Z drugiej strony, akcent na 2. ósemce t. 137 może sugerować inną artykulację, w której akcent jest przygotowany gestem przez wybicie się z poprzedniej ósemki, jak np. w t. 141 –  por. też t. 18 i 22 (a także np. Balladę g op. 23, t. 34). Tak przypuszczalnie rozumował adiustator Wn, dodając kropkę staccato nad 1. ósemką tego taktu. Jeszcze dalej tym tropem poszedł adiustator Wa, dodając łuk i klinik. Przeciwko takiemu rozumieniu tego motywu przemawia jednak autentyczny łuk w t. 144-145, w swej końcowej części obejmujący figurę bardzo podobną do omawianej, łącznie z akcentem na ostatniej sekście.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bodleian Library, Oxford