Wn1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 264

Notacja dwóch ostatnich ósemek jest w źródłach niedokładna, gdyż Chopin najwidoczniej uznał sposób, w jaki zapisał akord na 4. ósemce taktu – ces1-fis1-a1-es2-a2 – za wystarczający sygnał powrotu do tonacji zasadniczej Es-dur. W rezultacie przed akordem na 5. ósemce nie ma w Wf (→Wa,Wn1Wn2) żadnego znaku chromatycznego, a na ostatniej ósemce brakuje  przywracającego B. Z drugiej strony, we wszystkich źródłach występują ostrzegawcze kasowniki przed d2-d3 w ostatnim akordzie pr.r., przy założeniu prawidłowo odczytanego poprzedniego akordu niepotrzebne. Adiustację tego zapisu przeprowadzono tylko w Wn3, a i to niekompletną, gdyż dodano jedynie  przywracający b. W tekście głównym uzupełniamy oba niezbędne bemole (przywracające b i B), a także dodajemy 3 znaki ostrzegawcze –  g1 i bemole b1-b2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wa

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa