t. 74-86
3 krótsze, 1 dłuższy łuk w Wf EZnieU 74, EZTU 75 + dwa krótsze 77 i 86, jak 74 |
||
4 krótsze łuki w Wn EZnieU 74-5 i dalej też krótsze |
||
3 dłuższe łuki, 1 krótszy w Wa 74-5 EZTU, 77 krótszy i 86 dłuższy |
||
4 dłuższe łuki proponowane przez redakcję TGTU |
W t. 74, 75, 77 i 86 łuki nad partią l.r. doprowadzone są w Wf trzykrotnie do ostatniej ósemki (d1 lub h), a tylko raz – w t. 75 – do kończącej motyw ćwierćnuty. Zdaniem redakcji jest to najprawdopodobniej niedokładność, a łuki powinny wszędzie dochodzić do ostatniej nuty, tak jak w pr.r. W Wn łuki ujednolicono, skracając ten w t. 75; jest to być może niedokładność. Natomiast w Wa przedłużono łuk w t. 74 (łuk w t. 86 ma niejasny zasięg).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn
notacja: Łuki