Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 67-96
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-33
s. 3, t. 34-49
s. 4, t. 50-66
s. 5, t. 67-96
s. 6, t. 97-114
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 96

Łuk do końca taktu w Wf

!!!   miniat: wycinek ten takt, tylko dolna 5-linia.                        TGTU

Łuk do d1 w Wn1 i Wa

trochę krótszy = EZnieU

Łuk do w Wn2 (→Wn3)

sporo krótszy = EZnieU1

Źródła różnią się zakresem ostatniego łuku l.r. w tej części. W tekście głównym reprodukujemy zapis Wf, w którym łuk dochodzi do końca taktu, mając w swej końcowej części charakter "łuku-te­nuto". Niuansu tego nie odtworzono ani w Wa, ani w Wn1, w których łuk dochodzi do ostatniej ćwierćnuty. W Wn2 (→Wn3) łuk dopaso­wa­no do dolnego głosu l.r., co spowodowało jego dalsze skrócenie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3, Wf1, WfD, Wa1, Wa2