Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 99-105

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcenty długie w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: wycinek t. 99, tylko górna 5-linia, tu Wn1.              10 akcentów długich zamiast krótkich (t. 99-100 i 103-5)

Akcenty pionowe w Wa

10 pionowych (prócz t. 106)

Krótkie akcenty w Wn2 (→Wn3)

TGTU = 10 krótkich

..

W przeciwieństwie do t. 55-62, Wf ma tu – w t. 99-100 i 103-105 – akcenty długie. Uważamy to za niedokładność i w tekście głównym podajemy krótkie akcenty. Także w pozostałych wydaniach powtórzono tu akcenty użyte za pierwszym razem – długie w Wn1, pionowe w Wa i krótkie w Wn2 (→Wn3). 

Patrz też t. 106, który omawiamy osobno ze względu na błędy w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 106

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcent długi na d2 w Wf

!!!   miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.                 jak TGTU tylko długi

Akcent długi na e2 w Wn1

Bez znaku w Wa1

Pionowy akcent na e2 w Wa2

Krótki akcent na e2 w Wn2

Krótki akcent na d2 w Wn3

TGTU

..

Zarówno brak akcentu w Wa1, jak i umiejscowienie go na 3. szesnastce taktu w Wn1 (→Wn2) to z pewnością błędy. Przeoczenie akcentu w Wa1 mogło być powtórzone za Wf, w którym znak dodano następnie w ostatniej fazie korekt. Dodanie akcentu w Wa2 w błędnym miejscu może oznaczać, że adiustator nie porównywał tego taktu z t. 62, ale z Wn1 (mogła to też być po prostu pomyłka, np. sztycharza).
W tych wydaniach, które mają tu akcent, użyto znaku takiego rodzaju jak poprzednio – patrz t. 99-105.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 111-112

Utwór: op. 22, Andante spianato

Łuk w t. 111 w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, t. 111 i początek 112, tylko górna 5-linia.                                 EZTU

Łuk do t. 112 w Wa

EZnieU

..

Dłuższy łuk Wa to najprawdopodobniej adiustacja na podstawie porównania z analogicznymi taktami, np. t. 67-68 i 70-71. Zdaniem redakcji, Chopin przypuszczalnie dodał górny łuk jako najprostszy sposób poprawienia niedokładnego dolnego łuku, rezygnując tym samym z jego korygowania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 112-113

Utwór: op. 22, Andante spianato

..

Tak jak w t. 68-69 i analog., w Wa dodano  ostrzegawczy przed fis w t. 112 i fis1 w t. 113.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 112-113

Utwór: op. 22, Andante spianato

Łuk do G w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek t. 112 i 3 uderzenia 113, tylko dolna 5-linia.                            EZTU=łuk i laseczka

Łuk do d1 w Wa

EZnieU

..

Dłuższy łuk Wa to wersja wprowadzona na podstawie analogii z t. 95-96. Tak jak w przypadku akcentu, uważamy, że w tej króciutkiej kodzie pewna niezależność oznaczeń wykonawczych powinna być zachowana.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa