Wa1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 74-86

3 krótsze, 1 dłuższy łuk w Wf

EZnieU 74, EZTU 75 + dwa krótsze 77 i 86, jak 74

4 krótsze łuki w Wn

EZnieU 74-5 i dalej też krótsze

3 dłuższe łuki, 1 krótszy w Wa

74-5 EZTU, 77 krótszy i 86 dłuższy

4 dłuższe łuki proponowane przez redakcję

TGTU

W t. 74, 75, 77 i 86 łuki nad partią l.r. doprowadzone są w Wf trzykrotnie do ostatniej ósemki (d1 lub h), a tylko raz – w t. 75 – do kończącej motyw ćwierćnuty. Zdaniem redakcji jest to najprawdopodobniej niedokładność, a łuki powinny wszędzie dochodzić do ostatniej nuty, tak jak w pr.r. W Wn łuki ujednolicono, skracając ten w t. 75; jest to być może niedokładność. Natomiast w Wa przedłużono łuk w t. 74 (łuk w t. 86 ma niejasny zasięg).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: National Library of Scotland, Edynburg