Wn3
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 17

Łuk do g2 w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: wycinek, biegnik i d2, tylko górna 5-linia.        EZTU

Łuk do d2 w Wn1

EZnieU

W tekście głównym zachowujemy notację Wf (→Wa), niewykluczone jednak, że to Wn1 trafnie odgadło zamysł Chopina. Sztycharz Wf mógł bowiem skrócić łuk ze względu na kolizję ze słowem loco, kończącym przenośnik oktawowy. Z drugiej strony, łuki w pozostałych biegnikach również dochodzą tylko do ostatniej z grupy drobnych ósemek.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa