Wn3
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 36-37

   | w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: jak w war44.                      Tu tylko Ped 37

    |  w Wa

Tu bez kliszy 

 | w Wn2 (→Wn3)

jak TGTU, ale bez nawiasów = gwiazdka 36 i Ped 37

(|), wariantowa propozycja redakcji

EZTU

Brak w Wf (→Wn1 na końcu t. 36, choć nie powoduje nieporozumień, wydaje się być niedo­kładnością, tak iż w Wn2 (→Wn3) znak uzupeł­niono. Jest jednak zupełnie prawdopodobne, że to znak  w t. 37 został niepotrzebnie posta­wio­ny przez sztycharza Wf. Podobnego rodzaju pe­dalizacji użył Chopin wielokrotnie, np. w Noktur­nie F op. 15 nr 1, t. 72-73, Balladzie f op. 52, t. 12-13, Sonacie h op. 58, cz. III, t. 118-119. Wersję bez powtórzenia znaku na początku t. 37 ma Wa, co o ile nie jest pomyłką, może świadczyć o dodaniu go w ostatniej fazie korekt Wf. W praktyce wersje źródłowe definiują dwie potencjalnie autentyczne pedalizacje, dlatego w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe, w którym uwzględnienie zmiany pedału na początku t. 37 pozostawiamy smakowi wykonawcy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf, Błędy Wa, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Pedalizacja

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa