t. 187

 

 

Poprawkę Chopina w WfO uważamy za ostateczną z następujących powodów:

  • pozwala ona uniknąć kwint równoległych F-c2 i E(e)-h1,
  • Chopin kilkakrotnie poprzedził tryle figurami o sprecyzowanym rytmie, wskazując na stopniowe zwiększanie szybkości trylowania, por. np. Allegro de Concert op. 46, t. 179-181 i 260-261 czy Polonez-Fantazja op. 61, t. 199-205, 
  • błąd polegający na napisaniu górnej nuty trylu zamiast dolnej zdarzył się Chopinowi niejednokrotnie, np. w Koncercie f op. 21, cz. I, t. 335; w obu przypadkach tryl należy rozpoczynać od nuty górnej, którą to kompozytor odruchowo wpisał w miejsce pojawiającej się dopiero za chwilę nuty głównej.

Biorąc pod uwagę powyższe obserwacje, dochodzimy do wniosku, że wersja wydań z c2 jest najprawdopodobniej pomyłkowa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfO

notacja: Ozdobniki

Powrót do adnotacji