op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. III
t. 83-84
Akcent długi w t. 84 w A !!! miniat: ten 3-nutowy motyw, tylko dolna 5-linia, ściśniony trochę. EZTU (z laseczką as1) |
||
EZnieU (z laseczką) |
||
w t. 84 w Wn2 EZnieU1 |
Chopinowski akcent długi w tym takcie jest najdłuższym z podobnych znaków w całym odcinku obejmującym t. 81-124. Mimo to, przy porównaniu z następnymi, niewątpliwymi akcentami w podobnych frazach jego akcentujący charakter nie ulega wątpliwości. Umieszczenie go na końcu poprzedniego taktu to niewątpliwy błąd sztycharza Wn1 (→Wf→Wa). W Wn2 znak przeniesiono na właściwe miejsce, zachowano jednak jego odczytaną dosłownie, wyjątkową długość.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wn, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki