Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 451-453

Łuk A

!!!   miniat: ta co 419-420.                    EZTU

2 łuki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

2 łuki w Wn2

EZnieU1

Wn1 (→Wf) ma w t. 451-452 dwa całotaktowe łuki, co jest typowym przeinaczeniem łukowania A. Ponieważ jednak na początku t. 453 (w nowej linii) wydrukowano dokończenie łuku, przyjmujemy, że łuk z t. 452 dochodzi – zgodnie z A – do 1. ćwierćnuty t. 453. Tak też to odtworzono w Wa. W Wn2 zastosowano dowolny podział łuku przed 2. miarą t. 452, tak jak w pozostałych analogicznych taktach. W tekście głównym podajemy łuk A, niewątpliwie jedyny autentyczny.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 409-419

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż