Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 414-415

Kropki w A (możliwe odczytanie) i Wn2

!!!   miniat: nic.                 EZTU

Kliniki w A, inne odczytanie

EZnieU (2 kliniki)

Bez znaków w Wn1 (→WfWa)

Nie jest pewne, jakich znaków staccato Chopin użył w A na początku tych taktów. Znak w t. 414 wydaje się być niewielkim klinikiem, ten w t. 415 – raczej kropką. Przy powtórzeniu tego fragmentu, Chopin wpisał tylko jeden znak – kropkę w t. 454. Zdaniem redakcji, można bezpiecznie założyć, że Chopin miał na myśli jeden rodzaj znaków. Za klinikami przemawia podobieństwo rytmiczne tych taktów do t. 409-410, w których użycie kliników nie budzi większych wątpliwości. Z drugiej strony, różnica artykulacji między tymi parami taktów wydaje się uzasadniona różnicą harmoniczną, zwłaszcza zmianą trybu z majorowego na minorowy. W tej sytuacji za odpowiadające intencji Chopina można uznać zarówno kropki, jak i kliniki. Brak znaków staccato w Wn1 (→WfWa) to niewątpliwe przeoczenie, zaś w Wn2 dodano kropki.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn, Kliniki

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż