Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 385-387

Bez łuku w A (→Wn1Wf)

!!!   miniat: od des do b 385, tylko dolna 5-linia.           Tu pusta klisza 

Łuk Wa

dołem, 2 takty (385-6)

Łuk Wn2

dołem, od 16ki f 385 do des3 387

Łuk l.r., będący powtórzeniem odpowiedniego łuku pr.r., to z pewnością dodatek adiustacji Wa i Wn2. W przypadku Wn2, w którym łuk pr.r. ma taki sam zasięg jak w A, zgodność tego uzupełnienia z intencją Chopina nie jest całkiem wykluczona – patrz t. 376-377.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa