Wn
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 173-174

Łuk w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: ta co w t. 169-170 i 171-172, tylko d2 bez beleczki szesnastkowej.                   1. łuk z TGTU (d1-f1)

Łuk w Wn (→Wf)

od d1 do f1 (4 nuty)

Łuk triolowy w Wa

Tu łuk pod triolą (wyrównany-obrócony łuk z TGTU 174)

2 łuki proponowane przez redakcję

TGTU

Łuk A, rozpoczęty na końcu strony w t. 173 i niedokończony na następnej stronie, interpretujemy zgodnie z notacją t. 169-170 oraz łukami pr.r. w t. 169-170 i 171-172. Brak łuku nad (pod) triolą w t. 174 to z pewnością przeoczenie Chopina. Łuk Wn (→Wf) jest zapewne efektem Chopinowskiej korekty Wn1, a łuk Wa – adiustacji. W tekście głównym podajemy dwa łuki na wzór łuków pr.r.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 171-172

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładne łuki A, Autentyczne korekty Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.