Wa
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 161-164

Bez łuków w A (→Wn1WfWa)

!!!   miniat: nic.                    Tu pusta klisza 

Łuki w Wa

t. 161 + 162 od szesnastki + 163 do 1 w t. 164 (jak w pr.r., tylko pierwszy za krótki)

Łuk w t. 162 w Wn2

od szesnastki do półnuty.

Łuki, dodane zarówno w Wa, jak i – w znacznie skromniejszym zakresie – Wn2, są z pewnością nieautentyczne. Łuk w t. 162 można uważać za uzasadniony w świetle autentycznego łuku w identycznym t. 166. Zdaniem redakcji, w tym kontekście różnica ta może jednak sugerować nieco odmienne wykonanie, np. wyraźniejsze crescendo, toteż w tekście głównym zachowujemy zróżnicowaną notację A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.