Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 109

 od 2. miary taktu w A

!!!   miniat: nic.            EZnieU

 od 1. miary w Wn (→WfWa)

Umiejscowienie znaku  w A to niemal na pewno przykład stosowanej niekiedy przez Chopina konwencji umieszczania oznaczeń wewnątrz, a nie na początku obszaru ich obowiązywania – por. np. cz. I, t. 329. W ten sposób zinterpretowano to już w Wn1 (→WfWa, →Wn2).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Znaki położone centralnie

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Warszawa