Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 376-377

Łuki A (interpretacja dosłowna→Wn1)

!!!   miniat: od 3 w t. 376 do końca 377, tylko górna 5-linia.                        całotaktowy 377 + b2-g2 376-377 (nad 3 nutami, koniec nad początkiem łuku 377)

Łuki A (możliwa interpretacja) i Wf (→Wa)

2 łuki po 3 nuty

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

TGTU

W A t. 376 jest ostatni na stronie, co wywołało niejasność w kwestii łukowania – łuk w tym takcie wyraźnie wskazuje na kontynuację, ale w t. 377 zaczyna się nowy łuk. Najprostszą interpretacją tego zapisu jest wersja Wn1, ale za uzasadnioną można uważać zarówno wersję Wf, jak i jeden łuk Wn2. Tę ostatnią wersję, proponujemy w tekście głównym ze względu na analogię do t. 32-33.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Warszawa