A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 506-510

Bez oznaczeń w A

!!!   miniat: 3. triola 506 i 4. ósemki 507, tylko dolna 5-linia.             Tu pusta klisza = TGTU

Kropki i łuki l.r. w Wn1 (→Wf)

kropki i łuki jak w prawej, zaczynając od kropki na początku 507. W t. 510 kropka nie klinik. Wszystkie nad nutami (także 508)

Łuki i kropki l.r. w Wa

war. 22 + łuk od c do f w t. 506-507

Łuki i kropki l.r. w Wn2

war. 33 + 2 zestawy "łuk i kropka" pod l.r. w t. 506 (od F i od A)

W notacji Chopinowskiej, w tego typu kontekście oznaczenia artykulacyjne umieszczone nad partią pr.r. obowiązują także w l.r. Z tego względu tę niewątpliwie autentyczną notację A podajemy w tekście głównym. Jest ona przy tym konsekwentna, gdyż pasaż w t. 503-505 ma również łuk tylko nad pr.r. Z drugiej strony, autentyczności łuków i kropkek dodanych w Wn1 (→WfWa) nie można całkiem wykluczyć, gdyż takie oddzielne oznaczenia dla l.r. również były czasem stosowane przez Chopina. Pojawienie się oznaczeń na początku taktu, a nie od momentu przejścia partii pr.r. na górną pięciolinię sugeruje, zdaniem redakcji, że uzupełnień dokonał adiustator.
W Wf oznaczenia l.r. odtworzono z niewielkimi usterkami w t. 507-508. Nieregularności te usunięto w Wa, w którym także dodano łuk prowadzący do 1. nuty w t. 507. Dodane w Wn2 znaki w t. 506 nie mogą być autentyczne.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa