Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 471-472

W A jedynymi znakami chromatycznymi w każdym z tych taktów są dwa bemole przed 1. ósemką pr.r. Wszystkie 9 pozostałych niezbędnych bemoli dodano już w Wn1 (→WfWa, Wn2). W podobnie uproszczony sposób zapisane są wszystkie następne pasaże aż do t. 479 – por. t. 473, 474-475, 476-477, 478-479. Wszystkie uzupełnienia znaków chromatycznych w t. 471-479 traktujemy jako adiustacje, choć oczywiście częściowego choćby udziału Chopina w korektach Wn1 nie można wykluczyć.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Niedokładności A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja J. Ekiera), Warszawa