Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 485

c4 i c3 w A (odczyt dosłowny→Wn)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia, bez fff.           Tu pusta klisza 

Tercje w A (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

TGTU

W A nie jest oczywiste, czy 1. i 4. ósemka zawierają nuty a3 i a2. W podobnych sytuacjach obecność wewnętrznej nuty na linii dodanej bywa w autografach Chopina bardzo trudna do ustalenia. Zarówno postęp harmoniczny, jak i chwyt pianistyczny sugerują jednak, że w tym kulminacyjnym momencie () obie ósemki powinny być tercjami jak w następnych dwóch taktach. Przypuszczenie to potwierdza drobiazgowa analiza zapisu A, zwłaszcza w przypadku 4. ósemki taktu, w której na skrzyżowaniu laseczki z linią dodaną widoczne są pogrubienia niewiążące się z zapisem ani jednej, ani drugiej (jest to jeszcze mniej wyraźne w przypadku 1. ósemki). Nie można się wszakże dziwić sztycharzowi Wn1 ani adiustatorowi Wn2, że nut tych nie uwzględnili. Wszelkie wątpliwości co do intencji Chopina rozwiewa dodanie obu nut w korekcie Wf (→Wa).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf, Niepewne nuty na liniach dodanych, Niedokładności A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Warszawa