Końcowy odcinek figuracji w tej frazie (od es2) Chopin zapisał w A tak, jakby uważał większość poprzednio wpisanych znaków chromatycznych za nadal obowiązujące – bemole postawił tylko przed 3. i 7. ósemką t. 436. Znaki w tym ostatnim takcie dodano w Wn (→Wf→Wa), ale 
na końcu poprzedniego – tylko w Wa.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Błędy A
notacja: Wysokość