Wn
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 340

Tylko f w partii solowej w A i Wn2

!!!   miniat: nic                              Oktawa na jednej lasce w dół. Górna nuta normalna (jak TGTU), dolna "orkiestrowa" (jak następne)

Oktawa w partii solowej w Wn1 (→WfWa)

cała oktawa duża, na jednej lasce w dół

Tylko f w partii solowej proponowane przez redakcję

TGTU

Włączenie dolnej nuty oktawy (F) do partii solowej to z pewnością następstwo pomyłki sztycharza Wn1 (→WfWa), który wydrukował ją czcionką normalnej wielkości. Do pomyłki przyczynił się również Chopin, stosując uproszczoną, jednogłosową pisownię tej oktawy (inaczej niż w t. 16). Por. t. 30-32.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.