Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 261-264

2 dwutaktowe łuki w A

!!!   miniat: nic.                      TGTU

4 jednotaktowe łuki w Wn1 (→WfWa)

1 czterotaktowy łuk w Wn2

W tekście głównym podajemy niebudzące żadnych wątpliwości dwutaktowe łuki A. Zarówno podział łuków w Wn1 (→WfWa), jak i połączenie w Wn2 są z pewnością dowolnymi zmianami – typową manierą sztycharza Wn1 i adiustacją (bez widocznej przyczyny) Wn2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, Warszawa