Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 105

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic.                  EZTU, 

Krótki akcent w Wn (→WfWa)

EZnieU

Nie jest pewne, jaki rodzaj akcentu Chopin miał tu na myśli – znak jest wyraźnie krótszy od następnego akcentu i kilku innych, ale różnica w stosunku do tych w t. 99 i 102 jest bardzo niewielka. Biorąc pod uwagę synkopowy charakter tej półnuty oraz to, że wszystkie okoliczne akcenty długie dotyczą półnut lub motywów o długości półnuty, uznajemy go za długi.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.