op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 21, Koncert f-moll, cz. III
Nie jest pewne, jaki rodzaj akcentu Chopin miał tu na myśli – znak jest wyraźnie krótszy od następnego akcentu i kilku innych, ale różnica w stosunku do tych w t. 99 i 102 jest bardzo niewielka. Biorąc pod uwagę synkopowy charakter tej półnuty oraz to, że wszystkie okoliczne akcenty długie dotyczą półnut lub motywów o długości półnuty, uznajemy go za długi.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności A
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
